Reactie van Pieter Willem Johan (Pim) Zonneveld
1919 11 19
Den Haag, 17 februari 2004,
Beste Lex,
Hartelijk dank voor toezending van het kostelijk leuke verhaal van jouw opa (mijn broer Piet).
Als je bedenkt dat ik 11 jaar jonger was dan hij - mijn geboortedatum was 19 november 1919, en Piet was geboren in 1908 - dan begrijp je wel dat ik me daar niet veel van kan herinneren!
Ik was in de tijd dat zij in Loenen gingen kamperen 5 jaar.
Maar ik heb van het verhaal genoten, want ik heb wel dikwijls gehoord over " Het Lied van de Moha"
Zie je, wij waren een artistieke en ondernemende familie.
Het was nooit een saaie boel.
Zelf ben ik op jonge leeftijd al meegegaan kamperen in Loenen en ik herinner mij de kampeerplaats op de Loenense hei heel goed.
Het was nl geen officieel kampeerterrein, het was gewoon gemeentegrond en je moest een vergunning halen in het dorp en dan kon je je tent neer zetten ergens gewoon op de hei langs de beek.
Er waren geen wasgelegenheid of toiletten.
Er was alleen natuur.
En wassen deden we in de beek.
Ook drinkwater en om thee of koffie te zetten haalden we water uit de beek, want het was glashelder water.
We zijn er wel eens misselijk door geweest, maar dat ging wel weer over. We deden ook onze inkopen bij "juffrouw Koekkoek" in het dorp.
Als er wat meer kampeerders waren, kwamen de bakker en de kruidenier 's morgens op het terrein.
Toen ik 17 was ben ik zelf met een neef en en vriend gaan kamperen in Loenen.
Toen was de situatie nog zoals ik hierboven beschreven heb.
Mijn broers waren echte natuurliefhebbers en gingen heel vaak met de tent kamperen.
Het gedoe met een primus heb ik ook meegemaakt.
Het hoorde er destijds bij, maar het waren ondingen.!
Tony de vrouw waar ik mee getrouwd ben, heb ik het eerst ontmoet op de Heihaas.
Dat was een kampeerterrein in Putten, van mijn oom en tante.
Ik was daar in de zomervakantie dikwijls om te assisteren.
Tony vierde vakantie in een vakantiehuisje (veel simpeler dan die van nu!) samen met haar vriendin.
En ze hadden als kookapparaat een.. primus!
Daar hadden ze elk ogenblik dat - in het "Lied van de Moha" vermelde gezanik mee.
En ..ik als assistent kwam ze helpen.
Het gevolg van deze dingen is dat jouw tante Tony en oom Pim al jaren gelukkig getrouwd zijn!
Zo zie je van het een komt het ander.
Nogmaals dank voor de toezending van " Het Lied" en wij wensen je verder veel succes met je werk betreffende de honderdste geboortedag van Arie Zonneveld.
Als ik nog foto's kan vinden waar jij wat aan hebben kan, stuur ik je die toe.
Ontvang voor nu onze hartelijke groeten !
familie Zonneveld
